مقایسه کارایی و عوارض بی‌حسی نخاعی و بی‌هوشی عمومی‌جهت انجام عمل نفرولیتوتریپسی پوستی

مقدمه و هدف: نفرولیتوتریپسی پوستی اغلب مواقع تحت بی‌هوشی عمومی‌انجام می‌گیرد، در حالی که عوارض و هزینه بی‌هوشی عمومی‌بیشتر از بی‌حسی نخاعی می‌باشد، هدف این مطالعه مقایسه کارایی و عوارض بی‌حسی نخاعی و بی‌هوشی عمومی‌در بیماران بزرگسال کاندید عمل نفرولیتوتریپسی پوستی بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که طی سال‌های 1388ـ 1387 بر روی 110 بیمار بالای 18 سال مبتلا به سنگ کلیه و حالب فوقانی کاندید نفرولیتوتریپسی پوستی که به کلینیک ارولوژی شهید مفتح یاسوج مراجعه نمودند انجام شد، بیماران بعد از اخذ رضایت آگاهانه جهت انجام عمل و نوع بی‌هوشی به روش زلن به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، در گروه اول به روش استاندارد تحت بی‌هوشی عمومی‌قرار گرفتند و در گروه دوم بی‌حسی نخاعی در حالت نشسته با نیدل اسپاینال شماره 25ـ 23 در فضــای بین مهره‌ای و با 5/2 میلی‌لیتر بوپیواکائین 5/ درصد و 5/ میلی‌لیتر فنتانیل (25 میکروگرم) به روش استاندارد انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری مجذور کای و تی دانشجویی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: متوسط اندازه سنگ در گروه اول و دوم به ترتیب 6/10 ± 9/30 میلی‌متر و 8/9 ± 8/32 میلی‌متر بود که از این نظر اختلاف معنی‌داری نداشتند(05/ p >). از نظر کارآیی و موفقیت عمل در گروه اول و دوم، به ترتیب 80 درصد و 7/72 درصد عاری از سنگ بودند، یا رزیدو کمتر از 4 میلی‌متر داشتند. نیاز به داروهای مخدر در روز عمل در گروه اول و دوم به ترتیب 1/3 ± 4/12 میلی‌گرم و 3/2 ±8/7 میلی‌گرم معادل مورفین سولفات بود که اختلاف معنی‌داری با هم داشتند(03/=p). هم‌چنین میانگین هزینه داروهای بی هوشی در گروه اول و دوم به ترتیب 7/3± 23 و 3/1 ± 5/4 دلار بود که اختلاف معنی‌داری با هم داشتند(001/=p). نتیجه‌گیری: بی‌حسی نخاعی با ترکیب مارکائین و فنتانیل یک روش ایمن و با کارآیی بالا جهت انجام عمل نفرولیتوتریپسی پوستی در افراد بزرگسال بوده و یک روش کم هزینه برای این عمل می‌باشد.